|
علمی-اجتماعی
|
||||||||||||||||
|
دو شنبه 13 مرداد 1393برچسب:, :: 1:34 :: نويسنده : شمیلا سیامکی
از دست دادن زبان گفتاری را در فردی كه قبلا حرف می‌زده است، خاموشی اكتسابی می‌نامند. می‌توان دو نوع خاموشی را از یكدیگر متمایز كرد: خاموشی كامل اكتسابی و خاموشی انتخابی. خاموشی كامل اكتسابی، خود بر سه قسم است:
خاموشی هیستریكی: خاموشی توأم با نشانه‌ها یا اختلال‌های هیستریكی شخصیت.
خاموشی عاطفی: بروز خاموشی پس از یك ضربه شدید عاطفی.
خاموشی واكنشی: بروز خاموشی در كودكان واجد تأخیر زبان.
خاموشی انتخابی، تنها در حضور برخی از اشخاص و یا در یك چارچوب معین بروز می‌كند، بیش از پیش گسترش می‌یابد و در نهایت می‌تواند به یك خاموشی كامل اكتسابی منتهی شود.
درباره فراوانی خاموشی كامل اكتسابی كه اغلب پس از یك ضربه عاطفی بروز می‌كند و به‌خصوص در دوره نوجوانی مشاهده می‌شود، آمار دقیقی در دست نیست. طول مدت این اختلال متغیر است و در بیشتر مواقع، جنبه موقت دارد.
اختلال خاموشی انتخابی نیز اختلالی نادر است و كمتر از یك درصد از افرادی را كه به سازمان‌های تخصصی مراجعه می‌كنند، دربرمی‌گیرد. آغاز خاموشی انتخابی معمولا قبل از 5 سالگی است، اما ممكن است به هنگام ورود به مدرسه، توجه را به خود جلب كند. خاموشی درون‌خانوادگی اغلب در حدود 3 سالگی به عنوان اعتراض نسبت به بی‌توجهی خانوادگی متجلی می‌شود. اگر چه طول مدت اختلال معمولا بیش از چند ماه نیست، اما گاهی مدت زمان بیشتری تداوم می‌یابد و حتی ممكن است سال‌ها باقی بماند. كودكان مهاجری كه با زبان رسمی كشور پذیرنده، به اندازه كافی مأنوس نیستند ممكن است از حرف زدن با افراد بیگانه در این محیط جدید امتناع كنند. چنین رفتاری را نباید به عنوان خاموشی انتخابی تلقی كرد. خاموشی انتخابی در دختران، اندكی بیش از پسران است.
نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پیوندهای روزانه پيوندها
 نويسندگان
|
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: